Pozostałości twierdz i bastionów pochodzące z czasów starożytnych pokazują nam, że wyspa Čiovo, na której zachodniej części znajduje się dziś gmina Okrug, była zamieszkała już w czasach prehistorycznych.
W Cesarstwie Rzymskim wyspa była siedzibą wygnańców, a od V w. schronieniem dla pustelników i eremitów. Gdy wykluczymy pobożnych pustelników, którzy żyli przy malowniczo położonych kościołach, które można podziwiać do dziś, to w długim okresie średniowiecza wyspa nie była zamieszkała.
Sytuacja zmieniła się w 1451 r. z powodu coraz częstszych tureckich napadów, władze weneckie (pod której jurysdykcją był Trogir od 1420 r.) umożliwiły osadnikom dalmackim migrację na sąsiednie wyspy.
POSIADAJĄ TEGO SAMEGO PATRONA.
Historia Okrugu sięga początku XV w. i związana jest z kościołem św. Teodora, przy którym znajduje się stary wiejski cmentarz.
Święty Teodor przez lokalnych mieszkańców przemianowany na św. Tudora dzisiaj jest patronem gminy Okrug, a samemu świętemu wierni przypisują uzdrawiające moce.
Interesujące jest to, że Okrug ma tego samego patrona co
"królowa Adriatyku" - Wenecja",
gdyż św. Teodor na patrona miasta mostów został wybrany na długo przed św. Markiem i obok niego pozostał nim do dzisiaj.
Malownicze kościoły, które można dziś zwiedzać oraz rezydencje letniskowe arystokratów pozostawiły ślad w historii Okrugu.
Letnia rezydencja rodziny Andreisów, położona w zatoce Toč pochodząca z 1655 r. jest jedną z najbardziej znanych, a od letniej rezydencji braci Racettini położonej w zatoce Pantera nazwaną samą zatokę Racetinovac.
Zarówno dla Okrugu jak i całej wyspy Čiovo wyjątkowo ważne są dwie wyspy - Kraljevac i wyspa Sv. Fumija.
To właśnie najprawdopodobniej na wyspie Kraljevac (pol. Królewiec) schronił się w 1242 r. chorwacko-węgierski król Bela IV uciekając przed Tatarami i stąd najprawdopodobniej pochodzi nazwa wyspy.
Podczas gdy na wyspie Kraljevac zostało uratowane życie jednego władcy, na wysepce Sv Fumija (wśród miejscowych również nazywanej Umija) zachowały się ruiny wczesnośredniowiecznego kościoła św. Eufemii, przy którym znajdował się szereg budynków gospodarczych należących do trogirskich benedyktynów.
Chociaż administracyjnie należy do miejscowości Žedno, to warto wspomnieć o kościele św. Mavra, od którego pochodzi nazwa jednej z najpiękniejszych, najbardziej znaczących zatok - Mavarčica.
Dawni Rzymianie wyspę Čiovo nayzwali BUA, a ze względu na brak znaczących naukowych dowodów na temat pochodzenia nazwy wyspy, tajemnica nie została jeszcze rozwiązana.
Wyróżniono jednak kilka wybitnych teorii, w szczególności jedną - wybitnego lingwisty Skoka (która brzmi najbardziej wiarygodnie), który twierdzi, że ten toponim wywodzi się od przymiotnika odrzeczownikowego utworzonego od imienia Vučina - trogirskiego księcia i posiadacza parafii Drid na wyspie Čiovo.
Mimo wszystko w średniowiecznych zapisach w języku łacińskim, dotyczących wyspy widnieją jedynie nazwy BUA, BOA, BOVA, przejęte od Rzymian, a później od Włochów. Lingwista wyjaśnia, iż nazwy te nie były zakorzenione u Chorwatów, ponieważ po prostu nie mieli od kogo ich usłyszeć - Čiovo było niezamieszkałą wyspą aż do czasu tureckich napadów, więc kiedy Chorwaci w tym czasie zaczęli zasiedlać wyspę, nie było tam nikogo kto by im przekazał starą nazwę.
Według ustnych przekazów istnieje inna wersja na temat pochodzenia nazwy wyspy, która podobno pochodzi od frazy w języku chorwackim „Čije je ovo?“ (pol. czyje to jest), która była często powtarzana ponieważ przy nakreślaniu granic w XIV w. wyspa była podzielona wpływami pomiędzy Splitem i Trogirem.
Jednakże aby przekonać się o wiarygodności tej teorii lingwiści wskazują na potrzebę dogłębnego jej zbadania i zgromadzenia odpowiednich danych.
W odróżnieniu od tajemniczego pochodzenia toponimu Čiovo, etymologia nazwy Okrug jest dużo łatwiejsza do wyjaśnienia. Badacz Šimunović zwraca uwagę, że nazwa Okruk wspomniana była po raz pierwszy juz w 1228 r. (terram de cruco ecclesiae sancti Mauri) - określenie to było nazwą osady. Odrzuca on teorię J. Roglicia zapisaną w chorwackiej encyklopedii, jakoby Okruk został nazwany po skalistym przylądku znajdującym się po zachodniej stronie wyspy i twierdzi, że nazwa pochodzi od słowa "krug", które w tym kontekście oznacza - "stos, kamień, grzbiet" (chorw. stos, kamen, greben).
Dzięki niedokładnej wymowie przez mieszkańców końcowego fonemu toponim przyjął taki kształt jakim go znamy dzsiaj. Istnieje również interesująca teoria etymologii, któa powstanie nazwy miejscowości przypisuje temu, jakimi słowami wierni pozdrawiali kaplicę św. Krzyża wchodząc do niej - O, crux! Niestety na potwierdzenie tej teorii brakuje wystarczająco dowodów. Tymczasem oczywiste jest skąd wzięłą się nazwa pięknej zatoki Mavarčica położonej w płd. wsch. części wyspy - oczywiście od pobliskiego zabytkowego kościoła św. Mavra
